Gecenin Karanlığında

Gecenin karanlığında
Yine yalnızım tek başıma
Üşüyorum saracak bir kol arıyorum
Nafile yine bulamıyorum
Sar beni hayalinle
Bari ısıt diyorum
Duyan yok anlayan yok halimden
Bunu şu an daha iyi anlıyorum
Sımsıcacık kucağına kendimi koy vermeden
Bu nurlu handan çekiverip gitmekten
Kokuyorum senle vuslata ermeden (sana kavuşmadan) ölmekten
Işıl ışıl gözleri doyasıya öpememekten
Altın sarısı saçları tek tek sevemeden
Kendimden geçiren şuh gülüşlerin
Cefasını göremeden ölmekten korkuyorum
Karanlıktan gün ışığına çıkarsan diyorum
Ben söylüyorum yine garip halimle ben dinliyorum
Acı yumağında kavrulmuşum
Karanlığı delmeye çalışıyorum
Karlı dağlar seni çok özlüyorum
Yarim başka elde bunu da çok iyi biliyorum
Acep diyorum şimdi ne haldedir bilmiyorum
Kahır şerbetinden yudum yudum içiyorum
Ah bir unutabilsem bir unutabilsem diyorum
Unutabilmek mi nafile
Rüyalarımda bile senle oluyorum
Haykırıyorum bağırıyorum ağlıyorum
Ya sonra sebepsiz yere gülüyorum
Bilmiyorum ne haldeyim
Sanki bir derbederim
Hangi seher yelinin peşinden
çekip nereye gideyim
Ben onun bilmese de esiriyim kölesiyim
Sevdiğim ben sensiz ne edeyim
Dağlar diyordum ya
Çıkmışız dağlara el ele kol kolayız
Gidiyoruz bir meçhule yan yanayız
Mutlu olmak varken
Yüzümüzde acı bir tebessüm
Sevdiğim ne olur
Yüzün eskisi gibi gülsün
İstese de gülemiyor
Mor sümbülüm
Nedendir diye soruyorum
Ayağım takıldı
Uçurumdan aşağı yuvarlanıyorum
Elimi istemeden yüzüme götürüyorum
Sicim gibi yaşlar yüzümde ağlıyorum
Allahuekber nidasıyla kendime geliyorum
Abdest alıyorum
Yüzümü yerlere sürüyorum (namazımı ede ediyorum)
O’nun için dualar edip niyazlarda bulunuyorum
Rabb’ıma onu tanıdığım için binlerce şükranlarımı sunuyorum
2.04.2011 0.45