Gecenin Karanlığı Şiiri - Selver Güvercin

Gecenin karanlığı sanmıştım
Yüreğime hançer gibi sokulan
Meğer gözlerinmiş
Saplanan, karanlığı delen…
Git, ağlamam gidenin ardından
Ben seni benim diye sevmedim
Sevdim sadece o da uzaktan…
Sen dedim sustum yutkundum
Sevdiğim dedim, doldu gözlerim
Belli etmiyordum ama
İçimde fırtınalar koptu çoktan…
Sen var ya Sen
Seni kalbime gömdüm,
Çoktan gömdüm kalbime
Yanlış anlama, duygularım taze
Seni yerine koydum sadece…
Öyle bir sarmalın içindeyim ki
Ben duygularıma esir
Duygularım sana esir
Çöz diyorlar, çözemem
Ben kendimde değilim…