Gecenin Karanlığı Şiiri - Bahri Loş

Gecenin karanlığına isyan ederken
Siyah çelenkler giydirdiler güneşin ışıklarına
Polyannacılık oynarken gülmeyen talihimizle
En güzel rüyalarımızı çaldılar uykumuzdan
Saçı başak tarlası sevdiğimizi düşünürken
Uykusuz kaldığımız geceleri
Bir de kimsesiz çocukların şerefine devirdiğimiz
rakı şişelerini saymazsak
Hiçbir şey yaşamamışız hayat denen şu hikayeden
Suya düşen yaprak misali
Bir o kıyıya bir bu kıyıya salınarak yuvarlanmışız
Bilinmeyenlere doğru

Hayatta güzel olan her şeye zam koydular
Bülbülün sesini yasaklayıp
Gülün bahçesini talan ettiler
Sevdaya da biraz ihanet eklediler ya
Artık sığınacak tek bir liman bile bırakmadılar
Fırtınaya yakalanmış ak yelkenli gemilere
Zaman mı gece
Yoksa gündüzler mi karanlık
İnan ama inan sevgili yarim
Seçemez oldu yağmur bulutu gözlerim.