Gecenin Karanlığı Şiiri - Nizamettin Ergül

İçimi ürpertiyor sessizlik çığlıkları
Beynime çakılıyor beton mıhları
Anıran ayı iniltileri korkutucu
Gecenin karanlığında seni arıyorum.

Sönen sokak lambaları nankör
Bir ışık bulamıyor gözlerim kör
İnleyen çakal sesleri ürkütücü
Gecenin Karanlığında seni arıyorum.

Kalmadı takadım bittim yıkıldım
Perişandır vaziyetim yaşamaktan sıkıldım
Kurt sürüsü içinde kaldım çaresiz
Gecenin Karanlığında seni arıyorum.

Titriyor üşüyen bedenim korkudan
Buram buram ter döküyorum sıkıntıdan
Vursalar kan akmaz damarımdan
Gecenin Karanlığında seni arıyorum.

Mucize bile düşünemiyorum karamsarım
Hayallerim yıkıldı kaldı yarım
Kim bilir belkide son gecem olmaz sabahım
Gecenin Karanlığında seni arıyorum.