Gecenin karanlığı Şiiri - Yakup Başar

Uyurken uyanırsın bir gün gecenin karanlığında
Gözlerin dalar uzun, uzun gecenin aydınlığına
Sıcaklık duyarsın yavaşça üşüyen yanağında
Bakmışsın saatler geçmiş gecenin yalnızlığında

Her sabah gün doğarken aç perdeleri dışarıya bak
Kuşlar mırıldanıyor balkonunda ötüşlerine bak
Düşün şöyle kendini dinle derinlere dalarak
Dökülüversin dudaklarından şarkılar mırıldanarak

Uzaklarda bak garip, garip bir kuş ötüyor
Hayallerin gerçek gibi gözünün önüne dökülüyor
Kalmışsın uzaklarda bir ceylan gibi yalnız
Gecelerden bir gece bakmışsın oda amansız

Ağlayan gözlerime çizdim senin resmini
Umutsuz mu sandın yoksa sen geleceğimi
Dökemedim ben kimseye derdimi kederimi
Tek umudun sensin ne olur tut ellerimi

Ben mi yılları yıllar mı beni tüketti
Hayat bana kırık sazımla ağlamayı öğretti
Her telinden çıkan ses bana bir şey söyletti
Bu hayat bana neler, neler öğretmedi ki

Yakup BAŞAR
15.02.2010