Geçenin karanlığa çalan Soğukluğunda

Bir çocuk bekliyor, sokağın buzlu kaldırımlarında.
Kar yağıyor, şakaklarından damlıyor yanaklarına.
Üşüyor çocuk, kimse yok içini ısıtacak.
Soğuk işlemiş, kalbinin ısınamayan hücrelerine.
Yapayalnız sokaklarla, arkadaş bir çocuk
Ağlamaya korkuyor, gözyaşları soğuktan donmasın diye.
Elleri kızarmış, cebine koymaya çalışıyor
Gecen insanlara bakıyor.
Bir an irkiliyor küçük çocuk, ağlamaklı oluyor
O an bir aile geciyor sokaktan.
Nasılda tutmuş, anne babasının elini
Bir o çocuğa bakıyor bir kendine.
Ama biliyor küçük çocuk
Hayallerinin, gerçekleşememe yüzdesini
Ne olurdu bir sıcak soba yansaydı su an yüreğinde
Isıtsaydı tüm dünyayı bir anda.
Her yeri sevgi seli kaplasaydı
Ama olmadı galiba çocuk bu hayalin.
Sokak lambasına baktı çocuk, tek dostu sayılan lambalara.
Onu en çok da o koruyordu bir bakıma.
İnsanlardan gece korunmasında
Sonra, sokaklara bir daha baktı.
Nesiydi acaba bu sokaklar onun
Ailesi mi, evi mi, okulu mu, hayatımı neyi.
Bir iç geçirdi, baktı bir daha sokaklara
Yürüdü geçenin karanlığa çalan soğukluğunda
Gözden kayboldu.
Sokaklar hala soğuk ve karanlıkken.