Bile bile gittiysen sonuna katlan
hani muhabbetine doyum olmazdı
hani mevsimler yetmez saatler azdı
Eylül Aralık gibi hava ayazdı
yine böyle gitmiştin bir yılı aşkın
yine böyle terkedip esmer ve suskun
kaçmaktı kolay olan bak yine yoksun
hanidir ilk sorular sen de sor bana
gözümün içine bak hesap ver bana
kırılsın bu kalemim kırılsın tuşlar
bir yangınım dinmeden öteki başlar
ne kendine gücen can ne bana kahret
bu kadar zıtlık varken yolumuz yokuş
kafesi açık kalmış uçuvermiş kuş
bir yara kapanmadan öteki kanar
gecenin yarasına tuz basma sakın
bile bile gittiysen sonuna katlan
19/Mart/2011/Cumartesi/Ankara
Yüksel Nimet ApelKayıt Tarihi : 19.3.2011 01:55:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'Öpüştüm resimlerinle şarkımız çalındı dinledim bütün gece bekledim yine sabah oluyor belki sen gelirsin diye ışıkları söndürmedim yeni doğan sabaha hezimetim oluyor içimde hatıralar delik deşik metupları okudum seçip seçip karanfil kokladım senin için odam hasret kokuyor aynanın karşısına geçip geçip kaderime ağladım içip içip gönül sayfamda canım açık seçik senin adın yazıyor' Kayahan
İçimden söylemek geldi. Kim bilir, belki birgün sevdâ dolu seslerle söylenir bu şarkı...
Çok güzeldi, çok duyguluydu. Gönülden kutlarım sevgili Nimet Hanım... Selâm ve sevgilerimle... Hâlenur Kor
TÜM YORUMLAR (2)