küf kokulu zaman demlenirken mâzinin gümüş renkli fanusunda
bir cami avlusunda eski bir şadırvan söyleşir berrak sularıyla
keder tanığı ay ışığı, gecenin beşiğinde uyurken son uykusunu…
…hüzün sarmaşıkları sarar ruhumu biteviye, hasretin semahında…
gül yüzlü umutlar yorgan olurken acının üşüyen gölgesine
bir peri masalında kaf dağı’nın ardına düşer vuslatın çeyreği
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta