GECENİN KALBİNE
Gecenin sessizliğinde sana yazıyorum.
Her harf, kalbimin titreyen yanından kopup düşüyor kâğıda
Biliyorum, belki hiç okumayacaksın
Ama bil ki ben seni her cümlede yaşatıyorum
Sensizliğin ne kadar ağır olduğunu bilemezsin
Geceler uzun, yıldızlar bile eksik
Bir tek ay var, o da sanki seni arıyor gökyüzünde…
Adını her fısıldayışımda rüzgâr bile hüzünle esiyor
Hatırlıyor musun
İlk defa elini tuttuğum anı
Kalbim öyle hızlı atıyordu ki
Beni duyarsın sandım.
Meğer o an kalbim değil,
Bütün ömrüm sana atıyormuş
Şimdi ise sensizim sevgilim
Adımlarım bile yalnız.
Ama ben hâlâ seni seviyorum
Hâlâ adını yıldızlara yazıyorum
Belki bir gün okursun diye
Belki bir gün dönersin diye
Eğer dönersen sevgilim
Bilesin ki kollarım sana açık
Kalbim seninle aynı ritimde atıyor
Bir ömür seni beklerim
Sevda dediğin ne ki sevgilim
Belki de bekleyiş,
Belki de sessiz haykırış
Belki de eriyip giden koca bir ömür
Ama bil ki
Ben seni hep seveceğim.
Suskun gecelerimde
Yıldızların şahidliğinde
Kayıt Tarihi : 20.11.2025 12:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!