Gün batınca;
Karanlık, çöker üstümüze.
Yavaş yavaş.
Gün boyu, bekleyen
Düşündüğümüz, bütün kötülükler,
Bir bir üşüşürler üstümüze.
Her biri, bir köşeden çıkıp,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta