Bir yıldız, bir karınca
Ve bir nar ağacı şahittir…
fermanlara isyan bileylerim
ruhum kıskaçları sevmez
okyanusların dibi derindir
lakin ben geceye kulaç atmışım
sevgilinin ayak seslerini
nerden gelse tanırım
ne zaman bir yıldız kaysa
gençliğimden utanırım
ben ki sevda ve isyanı
tek bağırda taşırım
biri gidecek olsa benden
diğerinin ateşine yanarım
nice ağıtlar gördü bu yürek
ve nice yağmur damlaları
yaşam kaynağı ölümler gördü sonra
ama toydu ölmesini bilemedi
nar ağacı çiçek açmış karıncaya
karıncanın menzili yıldızmış
yıldızsa nar ağacının yaprağında şavkırmış
ve bir de karanlığın gölgesi varmış
gecenin açılmamış yüreği duruyor karşımda
söylencelerim hep bundandır
sevgiliyi aradığımı sanmıştım ya
meğer hep boşunaymış
sır olarak kalsın dedi ama
ben dayanamadım söyleyeceğim
bir karıncadan işittim
şöyle dedi bana
ey kendini zengin sanan sevda fukarası
önce düz odun bulmaktır işin hülasası
lakin acele etme vardır çok dahası
bak yankılanıyor yüreğinde dostun nidası
sonra güneşler doğarmış
gecenin karanlıklarına
ve yıldızın ve karıncanın
ve nar ağacının üstüne
08.08.2005
Kayıt Tarihi : 16.2.2019 21:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!