Gecenin İkinci Yarısı Şiiri - Serkan Güler

Dolaşıyorum gecenin bir yarısında,
Hatta ikinci yarısı.
Ya da o da bitti.
Belki ilavelerde.
Yalnız, sensiz ve de sensiz,
O şehrin sokaklarında.

Arnavut taşları arasında görüyorum,
Yuvasına geç kalan karıncaları.
Evine ekmek götürme edası ile sallana sallana.
Dayanmış kapının eşiğine sarı minnoş.
Anne ya oda.
Doyuruyor tüm gün aç kalan 3 minik yavrusunu.

Sokağın kabadayı delikanlısı karabaş da,
Yattığı yerden kesiyor.
Sanki koklar gibi, sanki kılık kıyafet kontrolü yapar gibi.
Geleni geceni denetliyor. Onaylıyor.

Camlara biriken çocuklar seçmeye çalışıyor kalabalık içinden babalarını.
Kadınlar mı?
Bakıyor onlarda yan yan hangisi benim herif diyerek;
Kısık gözlerle.
Sert adımlarla yürüyen adamlara.

Mahallenin emekli bekçisi baba İsmail, bazıları da ona bekçi baba derler.
Görünce beni şuursuzca dolanırken.
Hadi evlat sende evine!
Gideyim baba İsmail de nereye?
Pencerede çocukları olmayan mekâna mı?
Bana herifim diyecek kadını olmayan balkona mı?
Yapma be baba yapma.
Bizi ancak isimsiz ve kimsesizler yeri kabul eder.
O da bu dünyada değil ahi rette.

01-08 2011 Çorlu
beyas