Gecenin iki bucuğu Şiiri - Yüksel Şeker

Saat gecenin iki buçuğuydu güzün
Ve ben seni bekliyordum
Günler, saatler, dakikalar
Bıktılar benle olmaktan
Çekip gittiler azar azar
Yorgun geçen
Bir haftanın artıklarıyla kaldım
Ortada, tek başıma
Vurulmuş ve hüzünlü
Ne var, dediler bana İzmir'in kavakları
Kimi bekliyorsun?
Seni dedim onlara,
Bir kez daha
Burun kıvırdılar bana
Önce ışık, çekip gitti
Sonra kediler, köpekler,insanlar
Kalakaldım tek başıma
Yalnız bir at gibi
Otların üstünde
Ne gece, ne gündüz
Sadece kışın soğuğu
Öyle kimsesiz kaldım ki
Öyle bomboş
Yapraklar ağladılar bana
Sonra, tıpkı bir gözyaşı gibi
Düştüler son yapraklar
Ve ben
Hiç böyle yalnız kalmamıştım
Bu kadar
Ve hiç kimseyi özlememiştim
SEN KADAR...!!!

Yüksel ŞEKER