Kelimeleri karanlıklara salma n’olur
Gecenin ihanetini tatmadın henüz sen
Tuttuğun bir yıldız mıydı ki
Üşüyor ellerin
Ve kesilir birde
Akıp gelen ilham kaynağı
Kelimeler sıralanmaz olur artık
Ben ki
Gecenin yüreğini ele geçirmişim
Ve gece ki
Bana ihanet etti
Geceler boyu
İhanetin bağrında yeşeren
Gülleri kokluyorsun
Şu dem sen
Yıldız yıldız devşirdim
Ben nice geceyi
Kimi zaman da
Dolunayın özgün ışığı
Yansıdı kalbime
Çünkü ben
Kendimi geceye bırakmıştım
Sor ki
Ne geceler hayat buldu bende
Ben
Ne geceler(d)e dağıttım kendimi
Ama gel gör ki
Gece hala bir giz
Bir sır olarak duruyor karşımda
Bir dolunay zevki tattırdı
Onu da çok gördü bana gece
Ey gece
Saçların niçin bu kadar
Siyah ve uzun
Söyle
Saçının hangi teline bağladın beni
Ve niye
Daima kara yüzünü gösterdin bana
Niçin kararttın gönlümü böyle
Kelimeleri sakladın benden hep
İhanet ettin bana
İhanetin oranında vurgunum sana
İhanetin ne kadar büyükse
Benim sana olan sevgim de
O kadar büyük
Ben seni
İhanetine binaen sevdim
Hadi
Çekip al yıldızlarını
Ve dolunayını da
Baş başa kalalım
Cesaretin var mı
Ama sen gelemezsin
Sen
Yıldızsız ve aysız
Çıkamazsın karşıma
Sen
Sen olmaktan korkarsın çünkü
Çünkü sen
Yıldızsız ve aysız
Sevişmelere yanaşmazsın
Hadi
Yürekli ol da
Söndür ışıkları
Öyle gel bana
Ben sana
Bütün mahremliğimi bırakarak geldim
Sana
Gelemezsin
Çünkü
Yıldızsız ve aysız
Bir hiçsin
Oysa ben senin
Karanlığında gizlediğin
Mahrem yanlarına tutuldum
Bağladım kendimi saçlarına
Sonra
Üşüttün beni
Kelimelere gelmeyen yanların
Ayaz olup çarptı yüzüme
Hep öyle kal e mi
İhanetini sonuna kadar yaşat
Çünkü ben sana
Daha bir tutuluyorum
Öyle
Mecnûnleyin seni sende arıyorum
Leyla çıkıp dikilse karşıma ne kâr
17.12.2005
Kayıt Tarihi : 17.2.2019 17:55:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!