Yine günlerden sensizlik,
Uyandım, yokluğunla göz göze geldim.
Nutkum tutuldu, içimden bir şeyler koptu,
Dalıp gittim senli, umutlu günlere…
Açtım mektubunu, titreyen ellerimle,
Satırlardan döküldü sessiz cümleler.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Şiirin içinden çıkamıyorum. Adeta hapsetti beni. Her okuduğumda nişanlımla ben geliyoruz aklıma. Gayet başarılı
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta