Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Sessizlik,
dingin bir başkaldırının ruhumuzda düğümlenen
izi gibi yaralıyor benliğimizi. Susmak ne çare,
sövmek kaldırımlara, alnımızdaki yazıya ve "yüreğimizin
avlusuna" kıstırmak koca şehirleri... Duygularımız tutsak
ederken bizi kahrolası çıkılmaz labirentlere... Susuyoruz,
yalnızlığımıza gittikçe suskun varıyoruz.. ta ki....
"tadı kaçtı rüzgarların
bulutlar fısıldaşıyor gözlerimde
tenimde soğuyor gözyaşlarım.." Dokunamıyorum, donup kalıyorum !..
Zevk verdi... Teşekkürler...
adı itibari ile farklı bir şiir bekledim
herhalde
neyse
sonra bir daha okutacağım
şimdilik tebrikler
Yürek sesiniz daim kaleminiz kavi olsun kutluyorum efendim şiir enfesti
Bu şiir ile ilgili 23 tane yorum bulunmakta