Gecenin Hüznü Şiiri - Yasin Gençkol

Kuşların sesleri bitti,
Yıldızlar çıktı,
Gecenin hüznü başladı.

Aynalar karardı,
Gölgeler uzadı,
Gecenin hüznü çoğaldı.

İçimden bir hüzün akıyor,
Gözlerimde bir yaş,
Gecenin hüznü beni yakıyor.

Aklımda bir sen varsın,
Yüreğimde bir sen,
Gecenin hüznü bizi parçaladı.

Gecenin hüznü bir yalnızlık,
Gecenin hüznü bir ayrılık,
Gecenin hüznü bir sonsuzluk.

Gecenin hüzünlü çınlaması
Yüreğimde yankılanır
Düşüncelerim bulutlanır
Neşemden bir eser kalmaz

Gecenin sessizliği
Kalbimi ürpertir
Yalnızlığım beni kucaklar
Umutsuzluk kaplar içimi

Gecenin karanlığı
Gözlerimi kör eder
Hayatımın anlamı kaybolur
Aklımda tek bir soru kalır

"Neden?"

Neden geceler bu kadar hüzünlüdür?
Neden insanlar geceleri yalnızdır?
Neden hayat geceleri anlamsızdır?

Bu soruların cevabını bulamam
Ama gecedeki hüznü anlıyorum
Çünkü ben de geceleri hüzünlüyüm

Geceleri yalnızım
Geceleri umutsuzum
Geceleri anlamsızım

Geceki hüzün benim de kalbimde yankılanır