İçimde hasretinin soğukluğu olunca
Gökyüzü perdesini güneşiyle açardı
Şafaklar tılsımıyla hislerime doğunca
İki gözüm yollarda hep gölgeni arardı
Bir tarafta beklerken bir tarafta ağlardım.
Geçip giden saatler acımazdı zamana
Eriyen bir mum gibi tüketirdi nefesi
Her sabah uyanır ruhum başka hazana
Bekler ranza başında simsiyah bir geceyi
Geceleyin bir başka hüzünlenir ruhum
Sarınca bedenimi kasvetli keder ve gem
Bitmeye yüz tutmuş ömür dediğim mumun
Sönüşünü izleyen bir Allah ve bir de ben.
Kayıt Tarihi : 14.5.2024 13:28:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!