Gecenin hüznü Şiiri - Ahmet Coşkun

Gecenin hüznü

bu gecede sensiz daldım ufka
yaşları tutamadım yürek yufka
ay yüzünü karartı yıldız ağladı
rüzgar eşlik etti serince sarıp
ağaçlardan hüzünlü bir şarkı
börtü böcek yılan çiyan hep
dertleştik dertli dertli

gözlerin aktı gözlerime
ceylanları kıskandıran bakışların
uzandım kara toprağın bağrına
gülüşlerini aldım al yanağından
toprak kokusu yeşille doyup
ağladım durdum kendi halime
kör bir yalnızlık kucağımda

ellerini tutuğum tatlı günler
açardı menekşeler sümbüler
avuçlarımızda uçardı kelebekler
koşarken güllerin arasından
her çiçeğe anlatırdık masallar
ey sevgili nerdesin ne haber
var mı benden sana bir haber