Tükenir gecelere olan sabrım, akrep döndükçe.
Siyahım karardıkça kararır, umutlarım söndükçe.
Suskun gözlerimden bir yaş dahi akamaz utanır,
Yüreğime saplanan kahpe hançerleri gördükçe.
Kanım zamana inat akar, gözlerim ışığı söktükçe.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta