Gecenin Gözyaşları Şiiri - Eylül Gökdemir

Zamanın ayak seslerine karışır gecenin gözyaşları
Güneşe gebe şafaklara uzanan ellerinin arasından
Tutmaya çalıştığı zaman
Kayıp gider parmaklarının ucundan

Ateşe tutulmuş bulutlardan şimşekler iner
Bakire düşler ortasına
Sağanak fırtınasında ıslanır en kuytusunda gölgelerin

Kızıl deniz yarılır bir asa darbesiyle
Zulme baş kaldırıların sesi yankılanır
Kenan ili çevresinde

Dokunma ürkerim
Konuşma
Yürek dilinde dillenirim

İnsanların gerçek yüzlerini gördüğüm günden beri
Bin öldü, milyon kirlendi düşlerim

İstifa makamında yıldızlar indirdim
Kuzguni saçlarımı döşedim yoluna

Al beni bu görevden ne olur
Dayanamıyorum
Karanlıklarıma saklanıp da işlenen
Yüzü açılmamış utanmazlıklara

Geceydim ben
Kıyamete kadar şahitlik edecektim
Gün görmemiş günahlara

Şimdi susma hakkımı kullanıyorum
Mahşerde verilecek hesabı var zulmün...

Eylül GÖKDEMİR... 02.10.2007