Gecenin Gözleri Şiiri - Cengiz Kapusuz

Seni sarıp sarmaladığım,
O ipek tenine,
Sanki gecenin gözleri bakıyordu.
Baştan çıkarmak istercesine,
Almak istiyordu karanlığına.
Alıp benden koparmak,
Belki de benden çalmak.
Kıskanıyordu belki de benden.
Gecenin gözleri hep üzerimizdeydi.
Sokak lambasının o loş ışığında,
Gölgemizi takip ediyordu belki de.
Nice aşıkların oturduğu,
O bankın üzerinde,
Tatlı aşk cümleleri kuruyordu.
Sonra güneşin göz kırpmasıyla,
Kurtuluyordum gecenin gözlerinden.
Parıltıların yansımasıyla,
Gölgem gölgeni kucaklıyor,
Gözümü kırparak
Sanki çaktırmadan geceye,
Teşekkür ediyorum güneşe.
Seni gecenin elinden aldı diye,
Alıp da bana verdiği,
Bu en güzel hediyeye...