Gecenin Gözcüsü Şiiri - Çağatay Türkgülü

Ruhuma ulaştım yaza yaza
Uğramayalı dönmüş her yaz ayaza
Her şeyden fazla yer varmış hataya
İnsanlar bağlamış kendini raya
Martılar bile başlamış sıgaraya
Kimi teslim etmiş ömrünü askıya
Kimi zalim olmuş, kimi eşkıya
Mahrum kalmış çoğu kitaptan, yazıdan
Baktım, bitap babalar geliyor kazıdan
Bazısının haberi yok gibi dişçiden
Ötekinin rengi uçmuş gibi içkiden
Yanımdan geçerken o üzgün tayfa
Baktım, her direğin üzerinde bir sayfa
“kayıp aranıyor” yazmış fırçalar
Altına çizilmiş mutluluktan parçalar
Dalmışım, kulağıma çalındığında bir çığlık
Kızdım, nereden diye bakarken o çığlık
İnsanlar nasıl hâlâ yürüyor çalarak ıslık?
Vicdanlı insanların bile gözleri kısık
Herkes görmemek için eğmiş başını
Kimse sormamış o gelinin yaşını
Zorla bağlamışlar bir de başını
Baktım, kaç kişi ağlamış halime
Gördüm, ruhum olmuş lime lime
Bir iğne batırdım nasırlı elime
Pes ettim, bırakmam gerek kalemi
Görmek istemiyorum bu leş âlemi
Sordum, benim ruhum gerçekten böyle mi?