Gecenin en karanlık anı
Oldu saatin ikisi
Gece çok olur insanın ağlayanı
Belki de ölür kimisi
Özleyen ağlar,üzülen ağlar
Teselli ararlar çaresiz
Yıldızlar ağlar,ay ağlar
Ama göktekiler dertsiz
Gece her taraf ıssız ve sessiz
Karanlık çöker haince
Neden insanlar bu kadar sevgisiz
Neden herkes yaşar kendince
Yaralar kanar, nefret kusar gece
Kimse yarasına lokman aramaz
Dudaklardan sökülür kelimeler sessizce
Derler ki: Lokman bize yaramaz
Sokaklar soğuk ve acımasız
Kaldırımlar yalancı
Sokak ışıkları gamsız
İnsanların içinde var büyük bir sancı
Gözlerde ışık kalmamış
Yüzler bir garip solgun
Dünya gerçekten yalanmış
İnsanlar artık çok yorgun
Baykuşlar gibi gece bekçisi olmuş insan
Sabahı bekliyor tek başına
Yalan her şey artık gerçekten yalan
Artık düzen böyle uğraşma boşuna
Mehmet Es
12.03.2010
Bir âlemi hayâle dalan âb uyanmasın.
Âğuş'u nev-bahâr'da, hâbîdedir cihân;
Sürsün sabâh-ı haşr'e kadar, hâb uyanmasın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta