Gecenin Fenerleri Şiiri - Esma Özdemir

Denizin feneri, yakamozlar...
Karanın fenerleri, ateşböcekleri
Mehtapsız gecelerde
Gönlümün feneri ise gözlerindir;
Ayrılık, ne kelime!

Anlamsız korkular taşırken yüreğimde
Gözlerin, silme yıldıza kesilmiş bu gece yine
Bak, ufuktaki tepeler eflatuna boyandı;
Hasret ne kelime, özlemek ne!
Sağ yanım seni gözler;
Sol yanım seni arar, sensizlik içinde...

Özledim tarifsiz...
Yüreğim tarifsiz imgeler dolu; özledim!
Bozbulanık akarsa damarlarım yine
Görürsün, şafak sökerken gözlerimi
Kızılca kıyamet içinde gürleyen derelerde...

Yeter ki sen ağlama yalnız bir köşede!
Al, mendil olsun yüreğim; dök içine;
Sil gözlerini, yağmurlar dinsin
Aç gözlerini, dünyaya ışık gelsin
Sen gül, güller ayaklarına serilsin
Bu can sana kurban, kalbim seninle...