Gecenin En Olgun Anı Şiiri - Arman Marazyan

Gecenin en olgun anındayım sevgili,
Bir sokak lambası uykusuzluğu var üzerimde,
Bir bekçinin umutsuzluğu kaplıyor içimi
Ve sen kurtarırsın kaostan bu memleketi...

Gecenin en olgun anındayım sevgili,
Nöbetteki askerin uykusuzluğu etrafımda,
Doğulu bir çocuğun umutsuzluğu kemiriyor yüreğimi
Ve sen sarılıyorsun çocuğa bu kargaşada...

Gecenin en olgun anındayım sevgili,
Vicdan azabı çeken bir katilin uykusuzluğu var,
Parmaklıklar ardında sıkışmış tüm umutlar
Ve sen akla gelince türüyor pişmanlıklar...

Gecenin en olgun anındayım sevgili,
Bir muhabirin mikrofonunun ucundaydı uykusuzluk,
Olaysız geçen her gece reyting kaybıydı
Ve sen çıkardın ekrana reytingler rekor kırardı...

Gecenin en olgun anındayım sevgili,
Kitabı az önce bitmiş bir yazarın heyecandan uyuyamayışı,
Matbaa da tükenen mürekkeble yaşanan umut kaybı
Ve sen okumuştun ilk basılamayan kitabı...

Gecenin en olgun anındayım sevgili,
Bir fabrika işçisinin uykusuzluğuydu ekmeği,
Kira faturalar çocukların okul masrafları umudu tüketirdi
Ve sen kuru ekmeğe şükreder, çıkarmazdın sesini...

Gecenin en olgun anındayım sevgili,
Şarap parası dilenen ayyaş uykusuzluğu bürümüş gözlerimi,
Boş şişedeki son şarap damlasıydı umutlar
Ve sen belirince biterdi sarhoşluklar...

Gecenin en olgun anındayım sevgili,
Uyku henüz doğmamış bir bebek,
Umut üstüne toprak atılmış bir ceset
Ve sen fani dünyaya aldanmamış körpe bir melek...