Gecenin Dansı Şiiri - Ali Osman Yılmaz

Şimdi neredeyim?
Burası neresidir?
Rüzgarın önüne kattığı,
Koca ağacın dalından düşmüş,
Güz yaprağı gibiyim.
Uzanmışım çimenlerin üstüne,
Pırıl pırıl parlıyordu,
Gecenin gökyüzünde Ay;

Yıldızlar rakkaseler gibi,
Ay’ın etrafında dans ediyor,
Muhteşem ışıltılarıyla parlıyorlardı.
Yıldızlarla hovardalığa çıkmış,
Köşe kapmaca oyunu oynar gibi,
Oynaşıyordu yıldızlarla Ay.
Rakkase yıldızların zil sesleri,
Gümüş tekerlekli arabaların,
Gümüş çıngırakları gibi ahenkli,
Tınılar,dağıtıyordu dünyaya.

Bir tepede savrulan yaprak gibi,
Çimenlerin üstüne uzanmış,
Bulutsuz bu gecede,
Gökyüzünde Ay’la yıldızların,
Muhteşem güzellikteki müzikalini,
Hayranlık ve kıskançlıkla izliyordum.

Böyle seyrederken,gecenin dansını,
Ay gördü yukarılardan beni,
Manalı bir şekilde gülerek,
Gösterdi raks eden yıldızlara,
Birden,gün ışığından yapılmış,
Pelerinini omuzlarından atarak,
Savurdu raks eden yıldızların üstüne,
Gecenin o muhteşem dansı sona erdi,
Güneş göründü,sabahın ilk ışıklarıyla.