Gecenin Çocukları Şiiri - Ertuğrul Aydoğar

Soğuk esiyordu rüzgar,
Gecenin çocuklarına.
Körpe,yorgun bedenlerine,
Acımasızca.
Üstüne üstlük,
Yağmur yağıyordu,
Delicesine değil! ..
Adamakıllı.......
Depremde çöken siteler gibi,
Çökmüştü! .
Gecelerin karanlığı......
Hepsi çok üşümüştü.
Kitapçının camını kırdılar,
Tüm kitapları çaldılar.
Birer birer yaktılar,
Ve......Bitirdiler! ..
Arkadaşlarını aradılar.
Buldular,
Uzun tüylü,Köpekleri! ..
Sarılıp ısınmak
Uyumak için,
Kurutmak ıslak bedenlerini.
Oysa ki bir yerlerde,
Başka insanlar,
Titriyorlardı...
Bir farkla,
Zevkten,
Gecelerin çocukları ise,
Üşümekten..........