Gecenin Çığlığı Şiiri - Eren Tüzel

Bir çığlıkla uyandı aniden
Hemen döndü sağına
Ay gibi parlıyordu yüzü
Usulca yaklaştı karanlığı yırtarcasına
Eğildi,ürkek,ürkek baktı canına
Terleyen yüzünü sildi yavaşça
Kımıldadı..tuttu sıkıca elini,
Terini silen annesinin
Kokusunu çekti içine ve,
Anne..! Dedi
Mutluydu,güvendeydi..
Güldü belli belirsiz anne,
-"Özgem" dedi..
Anne,içini kaplayan huzurla
Döndü gecenin karanlığına
Uyuyamıyordu işte
"O" gelmişti aklına
Yaktı bir sigara
Döndü,baktı tekrar canına
Gülümsüyordu sanki uykusunda
Bakışları daldı tekrar uzaklara
Ne yapıyordu orada,tek başına
Bir ada da..

30.04.2016
Gökçeada