Gecenin Çağrısına Ayak Uydurdum

-geceye adım attım
dar sokakların yüzünde buruk bir tebessüm belirdi-

dünyamın yerinden oynadığını
kimse hissetmedi
bir yaprak düştü sadece dalından
bu bahar gecesi

uyuyan şehrin horultusu her yanı kaplamışken
sefil sokakları arşınlayan adımlarım sessizdi
karanlık gölgeler ele geçirirken sözcüklerimi
illegal düşlerim sızıyordu tenimden
nefes kesen bir öpüşle
gece dudağıma yapıştı
direnmedim
yuttum karanlığı

azgın bir dalga gibi alıp götürürken gece
kayıp giden sokak manzaralarına takıldı gözlerim
çürümeye yüz tutmuş binaların köhne çehrelerinden
daha silikti yüzüm

ansızın
yağmalanmaya başladı avuçlarımdan dökülen
senli cümlelerim
tutuştu eteklerim
yangın yerine döndü avutulmaz sancılı yüreğim

şimdi bu dar sokaklar işgal etmişken her yanımı
çıkar mı sesim?

Canan Akpınar