Gecenin bir yarısı uyku girmeyen gözleri ...

Bir yarısı gecenin uyku tutmadı gözlerimi,
hiçbir tanıdığım çekmedi kendine,
beyaz camın arkasına sığınıp, bilmediğim, tanımadığım bir sohbet aradım,
ne sevmelerin, ne politikaların, ne düşüncelerin arasında çıldırmaların olduğu bir sohbet,
günlük gidiş gelişlerin ötesinde,
ancak bir şiirin teninde vucüd bulacak,
sigaranın yeni sarılmış dumanında yaşayan sözcüklerin hayat verdiği,
karanlıkta ürpermeyen,
ne ölümü ne de canlılığı olan, çürümeyen bir sohbet.
isimsiz...

Gecenin bir yarısında yatağın kenarından,
kedilerin altlarına kaçtığı arabaların yanından boynu bükük olmasına rağmen
havlaya havlaya geçen sokak köpeklerinin seslerini dinlerken,
gölgesine aşk düşmemiş bir dut ağacının salınan yapraklarında,
yarı halisüle cümleler kurarak, sessiz bir sohbet aradım,
ne çok derin beyin fırtınaları, ne edebiyat çarpışmalarıyla,
yarım yamalak, ama sonsuz bir öpüşme gibi,
ilk ve en son,
isimsiz...