Gecenin bir vakti Şiiri - Osman Onuktav

Gecenin bir vakti

Gözlerim kan çanağı uykumsa bölük pörçük
Dikenli tel örgüler bağlar içim de sanki
Gamlı bir beste çalar yüreğim zaten göçük
Bir fırtına kopar ki çağlar içim de sanki

Geceleri yaşarken kim benimle sabahlar
Susku dolu zulada bekliyorken günahlar
Beyazları çalarken kayboluyor siyahlar
Ovalar dar geliyor, dağlar içim de sanki

Odam hüzünle dolu duvarlarsa çok soğuk
Gök titreyip gürlüyor, sesim çıkmıyor boğuk
Akıp giden her yıldız kendi başına buyruk
Birden gariplik çöker ağlar içim de sanki

Mırıldanır dudağım, ezgiler yarım kalır
Gönlüme tahtı kuran, bir gün nasibin alır
O an susar şarkılar kadehlerse boşalır
Yanan mum gibi erir, yağlar içim de sanki

Osman Onuktav
Kafkasi
18/04/2020