Gecenin Bir Vakti Şiiri - Teyfik Abanoz

Gecenin bir vakti yürüyorum,
Ayaklarımın altında bu şehrin en kalabalık caddesi.
Kalabalık gözler görüyorum,
Kaçırıyorum gözlerimi her birinden.
Yüzü boyalı bir çocuğa takıyorum bakışlarımı.
Korkuyorum yalancı bakışlardan.
Gecenin bir vakti,
Bir bank kenarında buluyorum kendimi.
Yanı başıma dönüyorum,
Kimi aradığını bilmez.
Gülümsüyorum sebepsiz.
Cebimde kalan son sigaramı yakıyorum,
Seyrediyorum kül olup bitmesini,
Seyrediyorum nefessiz.
Gecenin bir vakti,
Geceyi yoldaş alıyorum yanıma,
Evimin yolunu tutuyorum.
Yol boyu dertleşiyor,
Yol boyu derdimi dinliyorum.
Kim bilir kaç vakittir,
Evim kabir karanlığında.
Kaç vakittir,
Kapım öylece aralık.
Gecenin bir vakti şimdi,
Eski alışkanlıklarımın yıl dönümü.
Bu sefer yalnız,
Geceye yazıyorum sitemlerimi.
Bu sefer sen değilsin mısralara gizlediğim.
Kusura bakma...
Geceye yazıyorum,
Kendime okuyorum.
Çünkü gece,
Her gece beni terk etmeyen vefalı sevgili...
Gecenin bir vakti,
Geceleri bir başka seviyorum,
Gittin gideli...
Gittin gideli...