Geceler, ruhumun ışığı nuru;
Karanlık, akşamla kaldı gündüzde!
Her gece bulurum gerçek huzuru...
Kapanır içime yalnızlaşırım,
Tövbe pişmanlıktır buğulu gözde,
Beynimin içinde akrep taşırım!
Herkes uykuda mı; bir ben uyanık?
İfade takati kalmadı sözde!
Hislerim karışık, fikir bulanık...
‘sen nesin' deseler; sahi, ben kimim?
Bir hiçim, varlığım gizlidir özde!
Nefsimedir öfkem, kendime kinim...
İnsanlar içinde ben yalnız adam.
Niyeti gizliyor maskeler yüzde!
Kitabım, kalemim, çayım ve odam...
Kayıt Tarihi : 24.12.2008 14:42:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
*Türk Edebiyatı dergisi / nisan 2003 yayınlanmıştır. kaynak isayar.com
mana dernliği ile kaleme alınmış
kaleminiz kavi ve daim olsun kabul buyurun tam puan muhabbetle
TÜM YORUMLAR (1)