Gece'nin ayaz gözleri bana bakıyor
donuk donuk.
Sanki benden birşey istermiş gibi.
Evet anladım seni istiyor benden.
Nerden öğrendi ki? bende saklı olduğunu.
Sen benim masamın pazarlık konusu değilsin.
Karanlığa mı vermeliyim seni? yoksa ruhumu şeytana mı satmalı?
Birazcık aşk için.
Ben "Faust" değilim, bilgiye açlığım yok.
Düşlerini bile veremem kimseye.
Biraz sevgi kırıntıları var cebimde.
Duygularımın kısrağı gibisin, koşturuyorsun içimde heryere.
Dar sokakların sönük lambaları, kendilerine bile kör.
Tekin değil gecenin hışmında yolda yürümek.
Yoksa eğer yalnızlığın emin bir evi,
Her an karşına çıkar aşkın tek gözlü devi.
Ah "Ovidus"! Anlıyorum şimdi Roma'dan sürgününü.
Belki de aşkı sürgünde yaşmak gerek.
Hükmün kılıcı İmparatorlar'daysa
Aşkın kılıcı şairlerde olsa gerek.
Unutma söz kılıçtan keskindir.
Geceyi bile ikiye böler, sevgiyse iksirdir.
Ab-ı Hayatı sana getirir.
Hadi ama soğuk karanlık,
Bende satılık aşk yok, o da benimle ama nasıl alacaksın.
Bulmak için tek tek yıldızlara bakacaksın
Kayıt Tarihi : 5.5.2019 12:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!