Gecenin Ayak Ucundaki Çocuk

1/:
Gecelerden bir gecenin başucunda
Bir yalnız çocuk durur
Durur da karanlık girişte
Yalnız başına atamaz adımını
Gözlerine batar ürkütücü karanlık
Her köşede bir akıl almaz hayal
Her köşede bilinmedik bir yaratık.
2/:
Gecelerden bir gecenin başucunda
Bir yalnız çocuk bir adım atar
Durur bir adım geri çekilir
Ürperten gecenin ayakucunda
Bir annesiz çocuk durur
Durur da o karanlık girişte
Diken diken olur tüyleri
Bir ileri, bir geri...
O benim işte.
3/:
Gecelerden bir gecenin ayakucunda
Bir yetim çocuk durur
Durur da diken olup batan girişte
Her geri dönüşte
Öper arkadaş olduğu aydınlıkları
Başı üstündeki güneşe selam verir
Gülümseyen aya el sallar
Sayar yıldızların köşelerini
Birer ikişer.
4/:
Gecelerden bir gecenin ayakucunda
Bir öksüz çocuk durur
Durur da karanlık girişte
O benim işte.
5/:
Gecelerden bir gecenin ayakucunda
Bir yoksul çocuk durur
Durur da o karar veremez
Bir türlü ilerleyemez o girişte
Özler geride kalan aydınlıkları
Yeniden kurar kolundaki saatini
Zamanı tay gibi koşturmak için
Yalnızca sabahtır onun özlemi
Apak aydınlıktır ve sapsarı güneştir
Kısacası gecenin ayakucunda
Bir korkak çocuk durur
Durur da o itici girişte
Saniye saniye sayar zamanı
O benim işte.