Gecenin Avazı Şiiri - Mümine Altay

Bir güne daha boş başlamak...
Tutarsız bakışlar hayalî.
Ölçüsüz sevgide birleşmek...
Zaten de ancak bir hayaldi.

Aşktı, aramak zamansızdı.
Şimdi o zaman, bana dardı.
Bilmeden yapılan fiiller
Göz alıcı; fena acıydı.

Tecrübeyle sabit dediğim:
Yetmez bir ömürle verdiğim.
Oysa gözlerdi bir kördüğüm;
Ben idim, düğümde kayboldum.

Bir geceye böyle başladık.
Ne güzel uykuya dalmıştık.
Hiç değilse rüya görürdük
Uyanınca fani anlasak da.

Bu böyle karanlık bir dünya.
Ay ışığı, nazlı bir tafra...
Her zaman sanma ki aydınlık.
Ruhundaki loşluk kâinata..!

(12.02.2017)