Medine taze hurması gelmiş umreden.
Efendimiz ’in bastığı mı yerden.
Ağaç duaya bereketlenmiş topraktan.
Aşığın su kaynağı mı gözlerden.
Öpüldü her tanesi hürmetle.
Tat ağıza, sevda doldu gönüle.
Bitmez bizim heyecanımız, ten çürümedikçe.
Bir gün bizimde güneşimiz batar.
Aşka, sevgiye, vefaya, hürmete doya doya…
Kayıt Tarihi : 9.2.2017 10:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
01.04.2016 Kahramanmaraş.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!