Gecenin Şiiri - Ozan Efe

soluğumda tütüyor
gecenin arasından
ten eriyip yutuyor
gecenin karasından

puhu sesiydi vuran
damın başında duran
aklımı baştan yoran
gecenin sarasından

ateşlerden savuran
yakıncaya kavuran
küllüğünde çeviren
gecenin yarasından

zonkladıkça acısı
ağzımdan yakıcısı
zor bulur bakıcısı
gecenin orasından

karanlık bitince sor
aydınlık atınca gör
ozan efeyle bir yor
gecenin burasından

090910denizli