Geçen Zaman Şiiri - Nedim Nihal

Yine hayalinle düşlerim soluyor
Ve yine evhamı bu modern havanın
Şu esvap benim gönlümü yoruyor
Aşiyanımda bir sis var
Ve bu sis beni çok korkutuyor
Nerede ülkü? Şu hayal ve amaç
Bu umutsuzluk beni çok korkutuyor
Yine bir umutla bu hayalim hasta
Son bir kez yine savaşıyor
Ve bu mehtap, ay beni selamlar
Akşam vakti beni çok boğuyor

Kayıp mı oluyor o çok sevdiğimiz yer
Bir işgale karşı sessiz duruyor
Eskilerin bize öğrettiği nezaket
Bu kabalığa karşı bak kayboluyor
Sadece bana mı üzgün gözükür
Gök ve deniz bana mı ağlıyor
Benden ne istersin ey tatlı nekahet
En umutsuzdan umut medet umuyor

Senin için savaşmamı mı istersin
İşte, bazen hayal bile hayal kuruyor
Bazenki delicesine seversin
İşte denizler o hayali soruyor

Mehtap umutsuzluğunu sormuş yolların
Ve ay bana tamahkar bakıyor
Aşık hayalîymiş cevabı soruların
Ve kamer hayalîyi hayattan çalıyor