Çökerken gece karanlığı hayat tezgahı üzerine
Sayfaların bir bir eksildiğini fark edersin
Yorgun düşünceler,bezgin haller
Ğünbeğün yaklaştırır seni ölüm tüneline.
Keramet saymaz yalvarmaları,ne geceler ne gündüzler
Saatler başlıbaşına bir derttir,birbirini kovalar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta