Geçen Sen(e)den Kalan Sen

Yıllar geçer aradan,
Zamansız…
“gitti koca bir yıl daha”
Deme öyle!
Yaşadıkların kar kalır yanına…
Kar kalır yarına…

Giden yılın ardından,
Ne çok söylenecek şey vardır aslında…
Giden her neyse,
Çok şeyler söylenir ardından…
Söylenmemiştir ki varlığında…
(giden bir şey olmalı ki söylensin)
Oysa kaybedilmiştir her giden…
Gittiğinde değil,
Söylendiğinde…
Varlığında…
Kaybolmak gitmenin ardından değildir,
Kaybolmak, yok olan her andadır…

Giden yılın ardından,
Ne söylenmemeli şimdi…
(her söyleyene inat)
Eğer yaşadınsa bir şeyi,
Dillendirmeye gerek yok!
Yaşamadınsa eğer,
Söylenecek bir şey yok…
Zira gelen yine “sen”den ibarettir…
Giden yılın ardından,
Gelen yıldan önce…
Ne çok sevdik ilimizi…

Giden gider, gelen gelir…
Daim kalan “sen” dir…