Geçen Ömür Şiiri - Yüksel Ağalar

Ne olduğunu anlayamadan açtık gözümüzü,
Ağladık, güldük bazen verdik hayata özümüzü.
Daha dilimiz dönmeden, aldık büyükten sözünü.
Sanma ki büyüdük; göremedik önümüzü.

Şimdi adımız belki ağabey, abla,
Okullu olduk, birçoğumuz elde kitap la.
Geldik, gittik bu yolları, çıplak ayakla.
Sorma ki büyüdük, olduk hayata hasta.

Geldik delikanlı, gözü pek yaşlara,
Genciz dedik; gittik nice taşlı yollara.
Elimizde papatya yaprağı saya saya,
Bakma işte büyüdük, kaldık yine yaya.

Şimdi sorarsan; anne babadır bazımız,
Biliriz bizde yaşlanmaya adayız.
Çoluk, çocuk işte geçim telaşındayız.
Sayma, gidiyor ömür, hala boştayız.

Bir gün gelir isek elimizde asa ile,
Bakarız geçen günlere, tasa ile.
Elimiz tutmaz, görmez gözümüz bile.
Ağlama, sızlama olduysan sen de hasta,
Durma, dua et, tövbe et, yalvar Allah'a.