Geçen Ömre Yazık Şiiri - Feyzullah Kırca

GEÇEN ÖMRE YAZIK

Mevsimler gelir geçer, şen baharlarda hızla gelir gider
Kötü komşu insanı günah kar eder, mal sahibi de eder
Hiç bitmez gibi gelen ömürler göz açıp kapar gibi biter
Arkadaş gayesini bilmeden yaşanıp geçen ömre yazık

Hiç kimseye aldırmam ben isteyen istediği gibi yersin
Allah beni daima doğruluk yolu üzerinde kaim eylesin
Her şeyden önce kadir Mevla’m bize hidayetler versin
Arkadaş yüce Allah’a kul olamadan geçen ömre yazık

Ölüm benim için hem ayrılık hem de ebediyete vuslat
Ölüm korkusuyla yaşayınca ise bir başak güzel hayat
Dünyada Salih amelden gayri, alsan da lüks araba, yat
Arkadaş ölümü hatırlamadan gelip geçen ömre yazık

Hatırla bir damla kan pıhtısından tohumlanış gerçeğini
Seni ana rahminde dokuz ay taşıyan tabiatın yüceliğini
Hadi sinme, haykır sende hakikati, doğruluk sirenlerini
Arkadaş tırsma! Haksızlığa karşı sinik geçen ömre yazık

Vadesi belli olmayan fani hayat yolu acaba ne kadardır
Gönülden çıkarsa eşsiz mutluluk sultanı yol ne tarafadır
Nebimiz Allah’ın ipine çağıran Muhammed Mustafa’dır
Arkadaş onun ahlakını yaşayamadan geçen ömre yazık

Feyzullah Kırca
Akbaşlar Köyü / Dursunbey