Geçen kış yamaları. Şiiri - Mehmet Can Ezen

Yine soğuklar geliyor, geldi
Sıkı sıkı giyinecez, çetin geçecek bu kış belli
Geçen kıştan kalan elbiselerimi çıkarttım bugün.
Geçen kışın aşkları kokuyordular ve geçen kışın anıların izleri vardı sükülen ipliklerde.
Anılar, kokulardan daha ağır basıyor
Geçen kıştan “seni seviyorum, elimi hiç bırakma” gibi yalanların çokluğundan bahsediyorlardı
Elbiselerin dili yokmuş diyen, çıplak geziyordur.

Geçen kışı kıskandıracak gelişmeler olsun bu kış.
Hiç sevmediklerim ölmesin,
Hiç sevdiklerim hasta da olmasın,
Mesela ağrıdan sabah kadar uyumamazlık da yapmasın.
Mesela ben, bu kış kim ölecek diye düşünmeyeyim.
Yağmur mezarın çamurunu üstüme bulaştırmasın.
Gözlerimden yağmur sadece sevinç için yağsın.
Gözyaşlarım gözlerimi temizleyecek kadar, kirlenmesin gözlerim.
Görmek istemiyorum dost kazığını, yol ayrımında yola atılan çakıl taşlarını.
Aldatmacaları, sahte göz gülmelerini.

Daha mutlu olacağım şeyler olsun.
Ama ben kimseye aşık olmayayım,
Kışın yaşadığım aşkları , yazın sıcağında terleyerek istanbul’u yürümek istemiyorum.