Geçen Günlerim Şiiri - Yusuf Sayatoglu

Gençliğimde hic farkında olmadım
Ah geçen günlerim, geçen günlerim.
Akıp-gitti, kıymetini bilmedim.
Ah geçen günlerim, geçen günlerim.

Herkes beni çağırırken “küçüklük”
Kimse bana yapmadı ki “ büyüklük”
Şimdi omuzuma bindi büyük yük
Ah geçen günlerim, geçen günlerim.

Anam söz diyende, hemen yazardım
Babam iş diyende, durup-kızardım
Top oynardım, aylak aylak, gezerdim
Ah geçen günlerim, geçen günlerim.

Büyüdüm, serpildim askere gittim
Askerlik dönüşü iş hayal ettim.
Eş aradım, buldum murada çattım
Ah geçen günlerim, geçen günlerim.

Tutumlu olmadım, savurdum para
İçki-kumar derken oldum zampara
Şimdi içim yara, her günüm kara
Ah geçen günlerim, geçen günlerim.

Çoluk-çocuk bastı, dertler büyüdü
Tutamadım ata-ana öğüdü
Ne ev aldım, ne de ektim söğüdü
Ah geçen günlerim, geçen günlerim.

Kırk yaşımda Turkiye’den ettim göç
Yurt dışında düzen kurmak hayli güç,
Sayatoğlu: ağlasan da artık geç
Ah geçen günlerim, geçen günlerim.

Aşık Yusuf Sayatoğlu
2 Mayıs, 2010, Nutley