Geçen Gün Şiiri - Ethem Turan

Bu gün yoksun yine
Sessiz bir sonbahar sabahı
Kargalar uçuşuyor
Güneşin feri eskisi gibi değil
Serin bir yel esiyor sokakta
Çocuklarını okula bırakmış anneler
Evlerine dönme telaşında
Aralıklı geçen arabalar ortamı bozuyor
Sokakta dolaşan kediler hakim ortama
Geçen insanlara
Korku dolu gözlerle bakıyor
Yokluğunla ezilen gönlümü
Avutamıyor yeni gün
Ağır adımlar götürüyor beni
Her gün gittiğim yere
Bir bir sayıyorum adımlarımı
Neden sana gitmediler diye
Kızıyorum da
Kapalı kapılar ardında geçiyor saatlerim
Bazen,bahçede oynayan çocukları
Gıpta ile seyrediyorum
Mutluluklarını kıskanıyorum
Bıraktığım yerden yine başlıyorum işime
Eşlik ediyor yalnızlık şarkıları
Akşam oluyor
Haberin olmaz bilmezsin
Hissetmezsin
Ne kadar seni düşlediğimi
Bilmezsin senin için yandığımı
Kaybolup gider Güneş
Sanki hiç doğmamış gibi
Karanlığa bırakır dünyamı
Karabulutlar kaplar göğü
Bulutlara uçup kavuşmak gelir içimden
Yağmur olup toprağına akmak isterim.
Düşünür ağlarım
Geçen günün ardında sızılar kalır gönlümde
Dudağımda acı bir tebessüm
Kaderime yanarım
Geçen günler götürür seni benden
Doğacak Güneşler getirir diye beklerim
Bir kez doğmuşum
Binlerce kez ölürüm
Gözlerim dayanamaz baskıya
Koyu verir yaşlarını
Yaşadıklarımı sorgularım
Ürkek sokak kedileri gibi olur
Korkuyla bakarım hayata
Sorarım sevda çölünde yanan aşkıma
Bir sevda yıldızı daha mı kaymakta
18.10.2006 01.20