Geçen Gece Şiiri - Aziz Kerem Tuna

Geçen gece,
Resmini çıkardım,
Tozlanmaya yüz tutmuş hatıralarımdan,
Hani bir türlü maziye gömmeyi beceremediğim.
Her seste, sesine değmek gibi,
Fobiler edindim kendime.
Yağmurlu günlerde yazmaya karar verdim,
Bulutlar güneşi ve ayı örtsünler diye.
Oturuyorum arada bir, odamın bir köşesine,
Işıkları da kapatıyorum,
Şarkımı kendim söylüyorum.
Sessiz sessiz, hıçkıra hıçkıra, çığlık çığlığa.
Sana sesleniyorum,
Kendi sesimde boğuluyorum.
Sana sesleniyorum,
Sesim boğazımda düğümleniyor.
Hayatımın haritasını çıkarıyorum,
En uzak iki noktayı seçip
Ne küçük diyorum.
Sonra birden yüzün beliriyor,
Bu harita bana büyük diyorum.
Kendime yabacılaşıyorum.
Kendimden, kendimde, kendim için,
Vazgeçişler yaşarken,
Kendi köprülerimi yıkıyorum.
Hayat senin gözlerinde kalıyor,
Ben hayatımdan vazgeçiyorum.
Gözlerin kalbimde gizli,
Ben kalbimi söküp atmaya hazır.
Geçen gece,
Resmini çıkardım,
Tozlanmaya yüz tutmuş hatıralarımdan.
Hani bir türlü maziye gömmeyi beceremediğim.
Geçen gece,
Ölümüm kendi ellerimdeyken.
Geçen gece,
Yine seni beklerken.
Geçen gece,
Yine senden vazgeçerken.