Gecemiyoruz Şiiri - Enver Gokcay

Gözlerdir demisler kalbin aynasi
Derindir bu sözün gercek manasi
Gönül köprüleri mayin tarlasi
Güvenip üstünden gecemiyoruz

Gözlerden gecermis sevginin yolu
Varmidir bilmeyen Tanrinin kulu
Sagimiz solumuz namertle dolu
Icinden mertleri secemiyoruz

Kalmamis es dosta hal hatir soran
Zor günde yaninda hazir bulunan
Doslukta kirk yillik hatiri olan
Kahveyi huzurlu icemiyoruz

Can canana küskün birakip gitmis
Sadakat vefaya ihanet etmis
Merhamet tarlasinda kin nefret bitmis
Kalleslige paha bicemiyoruz

Yüzündeki ar perdesi düsmüs insanin
Suyunu cikarmisiz edep hayanin
Enver der nesi var bu pust dünyanin
Bir türlü gönüllü gecemiyoruz