Gecemin Kaş Çatımı Şiiri - Sultan İnan

en çok sen yaktın canımı
en çok suskunluklar yanıtı beklenen sorularda
hep gizemli sayıklama ardı kış olan bahar
ne yazsam olmayacak
ne kadar vursam catlamayacak kafa tasım
yağmur hic bir vakit ıslatmayacak beni
hic bir deniz çekmeyecek akvaryumsu bahcesine
tellerine takılmayacak ucurtman ozon deliğinden gülümseyip
herşeyden ellerini çekecek
tatlı tebesümünden arta kalan yaşam
baharda sırıtacağız sapanlı çocuklara filistinin öbür yanı diyerek
kimbilir mayısı kuşanacağız belkide şenlik icinde
belki anne sütü kadar ak gelecek emeceğiz eteklerinde ilk yazın
dört yan sallanacak avuçlarında
benimse hangi yöne dönse
kanayan düşlerim

cırpındığım narin gölgen
kıyısına tutunduğum batık gemi
yeniden sayıklasam
yeniden ve belkide yüz bin kez bu pencereden aşağılara
salsam adını
avuclarıma her kapanışımda sesini soluyup sürsem yüzüne
sonra dönüp gitsem tekmil uykuları devirip derviş sabrına
hic yaşanmamış yaşamların icinde eski fosil gibi
kalıntılarına yatsam ölesiye
aşk gögüs uclarımda çatlayan tomurcuk olsa
sana kanatan kendini
yokluğun sarhoş balık gibi vursa iskeletime
dört yana savrulsa düşlerim
ışıltısı kaybolmayan mayıs olsa gözlerin
gözlerin bugulu cam tanesi gibi dökülse yüreğime
gidersen yagmurlar donacak
illada rüzgara bulanacak yüzü baharın
dönmeyecek bir daha
her hevsim gibi zamansız
ayrılıklara çözülecek kanatları göçmen kuşların
...................
ne gecem getirir ılık ılık mayıs sahabını
ne ömrümde gündüze açılan papatyalar kalır
ilişme sonbahar gibi gecsin hüzünler kapımdan
ilişme korkularıma çalınsın ıslık
madem gidiyorsun
ört üstüme çöken yarasa zamanları

benbahar1111/sultan inan